ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ

ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΑΤΕ ΣΤΟ ΤΟΛΟ

Παλιό ψαροχώρι, εκτείνεται κατά μήκος μιας όμορφης αμμουδιάς και κατοικείται από ιδιαίτερα φιλόξενους κατοίκους. Στην πεντακάθαρη θάλασσά του θα απολαύσετε
το κολύμπι, το ψάρεμα και όλα τα είδη θαλάσσιων σπορ. Σύγχρονο τουριστικό κέντρο της ευρύτερης αρχαιολογικής περιοχής– Αρχαίας Ασίνης, Επιδαύρου,
Τίρυνθας, Μυκηνών, Άργους, Ναυπλίου προσφέρει τη δυνατότητα επίσκεψής τους με τοπικά λεωφορεία, οργανωμένες εκδρομές, αυτοκίνητα, μηχανάκια κ.λ.π…
Panorama Hotel Tolo | Tolo Argolis
ΝΗΣΑΚΙ ΡΟΜΒΗ
Είναι το μεγάλο νησί που βρίσκεται απέναντι από το Τολό, περίπου 1,6 τετραγωνικά χλμ. Στη Ρόμβη υπάρχουν κατεστραμένα τείχη και χαλάσματα από παλιές κατοικίες. Παλιό καρνάγιο για τους ψαράδες.
Panorama Hotel Tolo | Tolo Argolis
ΝΗΣΙ ΔΑΣΚΑΛΙΟ
Nησί με χαμηλή θαμνώδη βλάστηση. Στην κορυφή του υπάρχει εκκλησάκι αφιερωμένο στην Παναγία. Ανακαινίστηκε, σύμφωνα με επιγραφή στο τέμπλο από τους Κρητικούς πρόσφυγες το 1869.
Panorama Hotel Tolo | Tolo Argolis
ΝΗΣΙ ΚΟΡΩΝΗΣΙ
Στην κορυφή του Κορωνησίου ξεχωρίζει το εκκλησάκι των δώδεκα Αποστόλων, όντας και ένα από τα πιο δημοφιλή σημεία στο Τολό. Η θέα της εκκλησίας από τις καφετέριες και τα μπαράκια του Τολού είναι μαγευτική.
Είναι το μεγάλο νησί που βρίσκεται απέναντι από το Τολό, περίπου 1,6 τετραγωνικά χλμ. Στη Ρόμβη υπάρχουν κατεστραμένα τείχη και χαλάσματα απο παλιές κατοικίες. Παλιά ήταν το καρνάγιο για τους ψαράδες. Στην πίσω πλευρά του υπάρχει μια όμορφη παραλία που είναι προσβάσιμη μόνο με σκάφος. Για την ιστορία στο μεσαιωνικό κείμενο Χρονικό της Μονεμβασίας που βρέθηκε στη μονή Ιβήρων αναφέρεται πως μετά την κατάληψη της Πελοποννήσου από τους Σλάβους οι κάτοικοι του Άργους κατέφυγαν στο κοντινό νησί Ορόβη που πιθανότερα αντιστοιχεί στη Ρόμβη.
Nησί με χαμηλή θαμνώδη βλάστηση. Στην κορυφή του υπάρχει εκκλησάκι αφιερωμένο στην Παναγία. Ανακαινίστηκε, σύμφωνα με επιγραφή στο τέμπλο από τους Κρητικούς πρόσφυγες το 1869. Η εκκλησία είναι καμαροσκέπαστη Βασιλική με δίρριχτη στέγη.Για το όνομα του νησιού υπάρχουν δυο απόψεις: α) σύμφωνα με την επικρατούσα παράδοση στο νησί λειτουργούσε ιερατική σχολή, ιεροδιδασκαλείο, εξ ου και το όνομα Δασκαλειό β) το όνομα Δασκαλειό είναι παραφθορά του Scogio di Tolon, όπως ονομαζόταν το λιμάνι του Δασκαλειού από τους ναυτικούς και τους σύγχρονους Ιταλούς γεωγράφους.
Στην κορυφή του Κορωνησίου ξεχωρίζει το εκκλησάκι των Δώδεκα Αποστόλων, όντας και ένα από τα πιο δημοφιλή σημεία στο Τολό. Η θέα της εκκλησίας από τις καφετέριες και τα μπαράκια του Τολού είναι μαγευτική. Όταν πέφτει το φως της μέρας, η εκκλησία πάνω στον βράχο του Κορωνησίου «στολίζεται» με φώτα που ιριδίζουν πάνω στα γαλήνια νερά της θάλασσας.Το ακατοίκητο Κορωνήσι ή (Κορωνίδα) είναι προσβάσιμο μόνο με σκάφος, κανό ή θαλάσσιο ποδήλατο που μπορεί να νοικιάσει κανείς από την παραλία στο Τολό, ενώ για όσους έχουν γερά πνευμόνια, μπορούν να φτάσουν εκεί και κολυμπώντας.
Η Αρχαία Ασίνη βρίσκεται δίπλα στην Ασίνη, μόνο 8 χλμ.απο το Ναύπλιο και 1 χλμ. πριν το Τολό. Η Αρχαία Ακρόπολη της Ασίνης υψώνεται στην κορυφή του απόκρημνου λόφου στην άκρη της θάλασσας, όπου υπάρχουν τα τείχη και τα ερείπια της Ακρόπολης.
Ο βράχος αυτός ονομάστηκε Καστράκι – Παλαιόκαστρο και βρίσκεται ανάμεσα στην παραλία της Πλάκας και την Ψιλή Άμμο του Τολού. Σήμερα, υπάρχει μονοπάτι που μπορεί κανείς να επισκεφθεί αυτήν την ιστορική περιοχή όπως τόσοι τουρίστες από όλο τον κόσμο κάνουν εδώ και πολλά χρόνια!
Το Παλαμήδι είναι ένα από τα ωραιότερα κάστρα της Ελλάδας και το μεγαλύτερο και καλύτερα διατηρημένο φρουριακό συγκρότημα της Ενετοκρατίας. Ακολουθεί τη φυσική γραμμή του λόφου και γίνεται ένα με το τοπίο γύρω του απόλυτα σεβόμενο τον χώρο αλλά και τον σκοπό που είχε αναλάβει να εξυπηρετήσει. Από το Παλαμήδι ξεκίνησε η απελευθέρωση της πόλης από τους Τούρκους. Tο Παλαμήδι όμως αποτέλεσε και τόπο περιβόητων φυλακών. H κλίμακα που η παράδοση την ήθελε να έχει 999 σκαλοπάτια, γιατί το χιλιοστό το έριξε το άλογο του Κολοκοτρώνη, στην πραγματικότητα έχει λιγότερα σκαλοπάτια (857) και κατασκευάστηκε την εποχή του Όθωνα από καταδίκους που ήταν φυλακισμένοι στο Παλαμήδι.
Tο επιθαλάσσιο φρούριο, που έμεινε γνωστό με την τουρκική ονομασία Mπούρτζι, δηλαδή πύργος, αποτελεί σήμα κατατεθέν της πόλης του Nαυπλίου. Aρχικά στη νησίδα αυτή, που βρίσκεται στο μέσο του λιμανιού της πόλης, υπήρχε Βυζαντινός ναός αφιερωμένος στον Άγιο Θεόδωρο.
Tο κέντρο του φρουρίου καταλαμβάνει ένας πύργος σε σχήμα ακανόνιστου εξαγώνου, με σκεπαστές κανονιοστοιχίες εκατέρωθέν του σε χαμηλότερο επίπεδο. Mεταξύ του επιθαλάσσιου φρουρίου και του λιμενοβραχίονα υπήρχε στενή δίοδος που έκλεινε με αλυσίδα. Tο φρούριο φέρει αρκετές τροποποιήσεις και επισκευές που πραγματοποιήθηκαν σε διάφορες εποχές.
Tα τείχη της Aκροναυπλίας μαρτυρούν την πλούσια ιστορία της, την οποία ομολογουμένως είναι δύσκολο να την παρακολουθήσει κανείς λόγω της μακραίωνης συνεχούς κατοίκησής της. H σημερινή μορφή του κάστρου, αν και αρκετά αλλοιωμένη από τις σύγχρονες επεμβάσεις, αποκρυσταλλώθηκε κυρίως στις περιόδους της Φραγκοκρατίας και της Πρώτης Eνετοκρατίας, από τον 13ο έως τον 16ο αιώνα. Στην Aκροναυπλία εντοπίστηκε η ύπαρξη προϊστορικού οικισμού, ενώ στο δυτικό τμήμα της ακρόπολης σώζονται τμήματα των αρχαίων πολυγωνικών τειχών της που χρονολογούνται γύρω στα τέλη του 4ου αιώνα π.X. Kατάλοιπα τειχών όμως διατηρούνται και από την Ελληνιστική καθώς και τη Βυζαντινή περίοδο. Στη διάρκεια της Πρώτης Eνετοκρατίας, και πιο συγκεκριμένα από το 1470, οι Eνετοί, υπό την απειλή των τουρκικών επιδρομών, προέβησαν σε επισκευή και επέκταση των οχυρώσεων της Aκροναυπλίας, Ένα από τα πρώτα και πιο σημαντικά τους έργα ήταν η ενίσχυση της οχύρωσης της Aκροναυπλίας με την προσθήκη ενός νέου περιβόλου, του λεγόμενου Kάστρου των Tόρων, σε χαμηλότερο επίπεδο, στα ανατολικά του κάστρου των Φράγκων. Tο κάστρο των Tόρων σώζεται σε καλή κατάσταση και μπορεί κανείς σήμερα να θαυμάσει, ανεβαίνοντας τη δρομόσκαλα της Kαθολικής Εκκλησίας, τον επιβλητικό στρογγυλό πύργο με τις οδοντωτές επάλξεις που προστατεύει την πύλη του κάστρου, εξαιρετικό δείγμα της ώριμης Αναγέννησης. Tο 1829, ο Kυβερνήτης της Eλλάδος Iωάννης Kαποδίστριας ανήγειρε στην Aκροναυπλία μεγάλο στρατώνα, καθώς και στρατιωτικό νοσοκομείο. Tο 1926 μεταφέρθηκαν από το Παλαμήδι στην Aκροναυπλία οι περιβόητες φυλακές της που στεγάστηκαν στον στρατώνα του Kαποδίστρια. Tο 1937 οι φυλακές Aκροναυπλίας έγιναν και πολιτικές, οι οποίες λειτούργησαν εκεί μέχρι το 1960 περίπου.
Σήμερα μπορεί κανείς να επισκεφθεί το Kάστρο της Aκροναυπλίας είτε ανηφορίζοντας ανατολικά του Πάρκου του Σταϊκόπουλου και από την πλατεία Aρβανιτιάς, είτε από τη δρομόσκαλα της Kαθολικής Eκκλησίας και την πύλη του Kάστρου των Tόρων.
Το αρχαίο θέατρο Άργους αποτελεί το κορυφαίο πολιτιστικό μνημείο του Άργους, και βρίσκεται σε κεντρικό σημείο της πόλης. Το αρχαίο θέατρο ένα από τα μεγαλύτερα στην Ελλάδα, διέθετε θέσεις για περίπου 20.000 θεατές.Το μεγαλύτερο μέρος του θεάτρου αυτού λαξεύτηκε στο βράχο, ενώ οι πτέρυγες του κυριοτέρου τμήματός του προεκτείνονταν δεξιά και αριστερά πάνω σε αναλήμματα, με πρόσθετα λίθινα εδώλια.
Γύρω από την αρχικά κυκλική ορχήστρα του, υπήρχε μια πρώτη σειρά μαρμάρινων εδωλίων για τους επισήμους, ενώ πίσω της υπήρχαν έξι πλήρεις σειρές λίθινων εδωλίων χωρισμένες σε τέσσερις κερκίδες.
Το κάστρο έχει υψόμετρο 289 μ. Οικοδομήθηκε κατά τους προϊστορικούς χρόνους και είναι νεότερο από τις οχυρώσεις της Ασπίδος. Η βάση του σε ορισμένα σημεία έχει ογκόλιθους, που μας θυμίζουν τα κυκλώπεια τείχη. Τον 5ο και 6ο αι. οι Αργείοι επισκευάζουν και συμπληρώνουν το τείχος, ακολουθώντας τα παλαιότερα ίχνη. Σημαντικά τμήματα της εποχής εκείνης σώζονται στο βόρειο και δυτικό τμήμα. Το 1992 χαρακτηρίστηκε διατηρητέο μνημείο και σήμερα στο χώρο διοργανώνονται πολιτιστικές εκδηλώσεις. Η θέα του είναι μαγευτική, όλα τα κομμάτια του αργολικού κάμπου απλώνονται σαν παζλ στα μάτια του επισκέπτη.
Σε μια χαράδρα, το 340 π.Χ., ο αργείος αρχιτέκτονας Πολύκλειτος ο Νεότερος έκτισε, σύμφωνα με τον Παυσανία, το θέατρο της Επιδαύρου. Από όλα τα αρχαία θέατρα το θέατρο της Επιδαύρου είναι το ωραιότερο και το καλύτερα διατηρημένο. Προορισμένο για τη διασκέδαση των ασθενών είχε χωρητικότητα 13.000 θεατών.
Χωρίζεται σε δύο μέρη. Ένα των 21 σειρών καθισμάτων για το λαό και το κάτω, από 34 σειρές καθισμάτων, για τους ιερείς και τους άρχοντες. Η θαυμάσια ακουστική του, αλλά και η πάρα πολύ καλή κατάσταση στην οποία διατηρείται συντέλεσαν στη δημιουργία του φεστιβάλ Επιδαύρου, θεσμός που έχει ξεκινήσει εδώ και χρόνια.

Ο χώρος του Ασκληπιείου της Επιδαύρου απέχει οχτώ χιλιόμετρα από την πόλη της Παλαιάς Επιδαύρου και στο σημείο αυτό υπήρχε από παλιά ιερό. Η εξέλιξή του από ναό του θεού Ασκληπιού σε οργανωμένο ιατρικό κέντρο -το σπουδαιότερο- ό­που έχουμε τη μετάβαση, από τη θεϊκή παρέμβαση στη νόσο και την ίαση, στην επιστημονική ιατρική, μαρτυρείται και από τα εκτεταμένα λείψανα του ιε­ρού της Επιδαύρου. Η αισθητική αξία των αρχιτεκτονημάτων, των αναθημάτων του και η επιστημονική ερμηνεία τους αποδεικνύουν τη μοναδικότητα αυτού του ιερού τεμένους της υγείας και της ιατρικής.

Οι «Πολύχρυσες Μυκήνες», το βασίλειο του μυθικού Αγαμέμνονα, που πρώτος ύμνησε ο Όμηρος στα έπη του, είναι το σημαντικότερο και πλουσιότερο ανακτορικό κέντρο της Ύστερης Εποχής του Χαλκού στην Ελλάδα. Το όνομά τους έχει δοθεί σε έναν από τους λαμπρότερους πολιτισμούς της ελληνικής προϊστορίας, το μυκηναϊκό, και οι μύθοι που συνδέονται με την ιστορία τους διαπέρασαν τους αιώνες με τα ομηρικά έπη και τις μεγάλες τραγωδίες της κλασικής εποχής, ενώ ενέπνευσαν και συνεχίζουν να εμπνέουν παγκοσμίως την πνευματική δημιουργία και την τέχνη. Η μυθική παράδοση φέρει ως ιδρυτή των Μυκηνών τον Περσέα, γιο του Δία και της Δανάης, της κόρης του Ακρισίου, του βασιλιά του Άργους, απόγονου του Δαναού. Ο Παυσανίας (2.16.3) αναφέρει ότι ο Περσέας ονόμασε τη νέα πόλη Μυκήνες είτε επειδή εκεί έπεσε ο μύκης του ξίφους του είτε επειδή εκεί αποκαλύφθηκε μία πηγή με άφθονο νερό, η Περσεία πηγή, κάτω από τη ρίζα ενός «μύκητος», δηλαδή ενός μανιταριού. Σύμφωνα με το μύθο, οι απόγονοι του Περσέα βασίλεψαν στις Μυκήνες για τρεις γενιές, με τελευταίο τον Ευρυσθέα, που σκοτώθηκε χωρίς να αφήσει απογόνους, και έτσι οι κάτοικοι των Μυκηνών επέλεξαν ως βασιλιά τους τον Ατρέα, γιο του Πέλοπα και πατέρα του Αγαμέμνονα και του Μενέλαου.
H Υδρα, η «Αρχόντισσα του Αργοσαρωνικού», βρίσκεται ανάμεσα στον Σαρωνικό και τον Αργολικό Κόλπο και απέχει 4 – 5 ν.μ. από τις ακτές της Πελοποννήσου και 37 ν.μ. από τον Πειραιά. Πλησιάζοντας το λιμάνι η πόλη της Ύδρας φαντάζει σαν ένας πίνακας ζωγραφικής με γκρι, άσπρα και μπλε χρώματα πάνω από το γαλάζιο της θάλασσας, υπόδειγμα αρχιτεκτονικής και αισθητικής. Βρίσκεται στο κέντρο του νησιού, στο μυχό ενός κλειστού όρμου, και είναι χτισμένη αμφιθεατρικά στη βραχώδη πλαγιά, γύρω από το λιμάνι, δημιουργώντας μια μοναδική αρμονία μεταξύ αρχιτεκτονικής και περιβάλλοντος.
Με την πρώτη σας επίσκεψη ο επισκέπτης που την προσεγγίζει, γυρίζει πίσω στο χρόνο, εντυπωσιάζεται από τη θέα των ψηλών και επιβλητικών Αρχοντικών που δεσπόζουν στο λιμάνι της Πόλης, ενώ ταυτόχρονα ένα συναίσθημα μαγείας σας περιβάλλει. Ίσως να είναι η μοναδική αρχιτεκτονική και γραφικότητα του νησιού, ίσως πάλι να είναι η μακρόχρονη και η πολιτιστική κληρονομιά του ή ίσως όλα μαζί.
Κοντινές, αρχοντικές, κοσμοπολίτικες, οι Σπέτσες είναι από τα κλασικά νησιά του σαββατοκύριακου – και όχι μόνο. Εμπορικό κέντρο και ψυχή του νησιού η Ντάπια, η πλατεία της Επανάστασης, όπου βρισκόταν το πυροβολείο του νησιού, με τα κανόνια, τα νεοκλασικά αρχοντικά και τα στρωμένα με βότσαλα σε περίτεχνους σχεδιασμούς δρομάκια.
TΓύρω από την πλατεία βρίσκονται, εκτός από τα περισσότερα μαγαζιά, το λιμανάκι όπου φτάνουν τα δελφίνια και τα σπουδαιότερα μουσεία. Πέρα από την κλασική βόλτα προς το παλιό λιμάνι με τους ταρσανάδες, αξίζει ένας περίπατος προς το Καστέλλι, το οποίο θυμίζει χωριό – αν και απέχει μόλις λεπτά από την κοσμική Ντάπια. Στο νησί δεν επιτρέπονται τα αυτοκίνητα, μπορείτε όμως να ενοικιάσετε μηχανάκι ή ποδήλατο. Στις παραλίες της βόρειας πλευράς, που είναι και οι καλύτερες, θα φτάσετε με καΐκι ή θαλάσσιο ταξί από το λιμάνι ή με δικό σας μέσο. Πιο κοντά στο κέντρο αξίζει η παραλία της Αγίας Μαρίνας με την οργανωμένη πλαζ. Απέναντι βρίσκεται η περίφημη Σπετσοπούλα, το νησί του Νιάρχου.
Το παλιό λιμάνι και η Κουνουπίτσα, ανατολικά και δυτικά του λιμανιού αντίστοιχα, είναι οι δύο βασικοί πόλοι έλξης πέρα από την Ντάπια..